Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκανε ένα από τα καλύτερα ματς της καριέρας του και οι Μπακς στέφθηκαν πρωταθλητές, νικώντας με 105 - 98 στον 6ο τελικό τους Φοίνιξ Σανς.
Με 50 δικούς του πόντους (από τους 105 της ομάδας του) και όντας σχεδόν απόλυτα εύστοχος στις βολές που συνήθως είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έκανε τους Μιλγουόκι Μπακς πρωταθλητές NBA μετά από 50 χρόνια.
Ο Γιάννης είχε 50 πόντους με 17/19 βολές, 14 ριμπάουντ και 5 τάπες και οδήγησε την ομάδα του στη νίκη με 105 - 98 και στο 4-2 στη σειρά των τελικών του δυσκολότερου πρωταθλήματος του κόσμου. Η ομάδα του Μιλγουόκι γύρισε τη σειρά από το 2-0 που είχαν βρεθεί πίσω, έπειτα από τα πρώτα δύο παιχνίδια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δαχτυλίδι πρωταθλητή θα πάρουν τόσο ο Γιάννης όσο και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο. Με δεδομένο μάλιστα πως και ο Κώστας Αντετοκούνμπο έχει στεφθεί πέρυσι πρωταθλητής με τους Λέικερς, όλα τα αδέρφια Αντετοκούνμπο που έχουν πατήσει το πόδι τους στα γήπεδα του NBA, έχουν πλέον κατακτήσει και πρωτάθλημα...
Δεχόμενος τον τίτλο του MVP των τελικών ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ανέφερε στις δηλώσεις του: «Ήθελα να το κάνω γι αυτή την πόλη γι αυτούς τους ανθρώπους». «Τα καταφέραμε ε;» είπε απευθυνόμενος στον Κρις Μίντλετον. «Με παροτρύνει, με ενθαρρύνει κάθε μέρα, κάθε στιγμή, είμαστε μαζί 8 χρόνια. Θέλουμε να το ξανακάνουμε».
Ο Έλληνας σταρ των Μιλγουόκι Μπακς στα 8 του χρόνια στο NBA έχει πλέον κατακτήσει μεταξύ άλλων 2 βραβεία MVP κανονικής διάρκειας, 1 MVP των τελικών και 1 MVP All Star Game.
Συγκλονιστικός Γιάννης: Η μαμά μου πουλούσε πράγματα στους δρόμους – Να πιστεύετε στα όνειρά σας
Μεγάλος παίκτης, μεγαλύτερος άνθρωπος. Και το απέδειξε ακόμη μια φορά με τις δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος της αναμέτρησης με τους Σανς, η οποία τον βρήκε στην κορυφή του μπασκετικού πλανήτη.
Ο λόγος φυσικά για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, που ακόμη και στη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του θέλησε να στείλει το μήνυμά του σε όλα τα παιδιά του κόσμου, τονίζοντας πως όλοι πρέπει να πιστεύουν στα όνειρά τους μέχρι τέλους.
Για το αν περίμενε να ζήσει μια τέτοια στιγμή, όταν πρωτοξεκίνησε να παίζει μπάσκετ: «Όχι φίλε, όχι. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ για να βοηθήσω την οικογένειά μου. Δυσκολευόμασταν, περάσαμε δύσκολες καταστάσεις ως παιδιά. Δεν πίστευα ποτέ πως θα είμαι 26 ετών και απλώς θα παίζω στους τελικούς.
Μόνο που είμαι στους τελικούς ήμουν χαρούμενος. Δεν περίμενα ποτέ πως στα 26 μου θα έχω αυτά τα τρόπαια. Βαδίσαμε ένα μακρύ δρόμο».
Για τα παιδιά που τον βλέπουν και όσα εκπροσωπεί ο ίδιος: «Εκπροσωπώ και τις δύο πατρίδες μου, τη Νιγηρία και την Ελλάδα. Πολλά παιδιά σε όλη την Αφρική και σε όλη την Ευρώπη με έχουν πρότυπο. Αυτή η επιτυχία πρέπει να κάνει τους πάντες να πιστέψουν στα όνειρά τους.
Όταν δε νιώθετε καλά, να πιστεύετε αυτό που κάνετε, να συνεχίσετε να δουλεύετε. Εμένα μου λένε ότι δεν μπορώ να βάλω βολές, αλλά απόψε τις έβαλα και είμαι ο πρωταθλητής. Τις έβαλα όταν έπρεπε.
Κάνω πλάκα. Ή και όχι… Πιστέψτε. Ελπίζω πως δίνω στα παιδιά ελπίδα ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Πριν από 8,5 χρόνια δεν ήξερα την επόμενη κίνησή μου. Η μαμά μου πουλούσε πράγματα στους δρόμους. Τώρα είμαι στην κορυφή, είμαι ευλογημένος. Ακόμα κι αν δεν καταφέρω να φθάσω ποτέ ξανά εδώ, είμαι καλά. Είμαι καλά με όσα έχω πετύχει. Ελπίζω αυτό να δώσει ελπίδα σε όλους, να τους επιτρέψει να πιστέψουν στα όνειρά τους».
Για το ταξίδι του όλα αυτά τα χρόνια στο ΝΒΑ και την πρόοδό του: «Ήταν ένα μεγάλο ταξίδι, τα έχω κάνει όλα. Τα προσπάθησα όλα, απλώς για να είμαι στο παρκέ και να φθάσω μέχρι εδώ. Δεν έπαιζα, ερχόμουν από τον πάγκο, είπα στη διοίκηση να με στείλει στην G-League όταν ήμουν 18 ετών. Έπαιξα ως πλέι μέικερ, μετά έγινα ηγέτης. Αυτό έπρεπε να κάνω και σήμερα: να τα κάνω όλα. Να σκοράρω, να πάρω ριμπάουντ, να κάνω box out, για τους ανθρώπους που με πίστεψαν.
Για τον Τζον Χάμον, που πίστεψε εμένα και την οικογένειά μου, που με έκανε να νιώσω άνετα όταν ήμουν μόνος μου. Για τον Λάρι Ντρου, δώστε του τα εύσημα.
Για τον Τζέισον Κιντ, που με πίεσε να μη σουτάρω, αλλά να βελτιώνω άλλα κομμάτια του αγώνα μου. Και φυσικά για τον κόουτς Μπουντενχόλζερ. Με πίστεψε, μου ζήτησε να εμπιστευτώ και εγώ τους συμπαίκτες μου. Ήταν μια διαδικασία τριών ετών. Τα έκανα όλα εντός και εκτός παρκέ. Θα συνεχίσω, δε θα σταματήσω. Έτσι είμαι ως χαρακτήρας, δε θα σταματήσω».