Η κυβέρνηση πορεύεται με ημίμετρα, που δεν φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα στην υπόθεση της πανδημίας

ΓΝΩΜΕΣ
Tools

Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο ή και παράταιρο στις εποχές που ζούμε, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι από τους πιο τυχερούς πρωθυπουργός που είχε ποτέ η χώρα. Και είναι τυχερός, διότι απέναντί του έχει ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάποιον του μεγέθους του Αλ. Τσίπρα.

 

Με κάποιον άλλο αντίπαλο, είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός και συνακόλουθα η κυβέρνησή του, θα περνούσαν δύσκολες ώρες, τώρα που το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο, και η μπάλα φαίνεται να έχει χαθεί από το γήπεδο.

Αλλά η τύχη του, του έφερε να έχει αντιμέτωπο κάποιον ο οποίος κουβαλάει περισσότερες, και σοβαρότερες “‘αμαρτίες” ως πρωθυπουργός από όσες εκείνος έχει προλάβει να διαπράξει στους 28 μήνες που κυβερνάει.

Αρα για ότι και να τον ψέγει ή να τον μέμφεται δύσκολα θα βρει ακροατήριο για να ακούσει όσα υποστηρίζει ή ισχυρίζεται. Πολύ περισσότερο δε, ακροατήριο διατεθειμένο και να τα υιοθετήσει.

Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτή η περίοδος κατά την οποία η τύχη έχει σφιχταγκαλιάσει τον πρωθυπουργό και πορεύεται μαζί της.

Θεωρώ όμως ότι για να παραταθεί αυτή η “σχέση”, θα πρέπει και εκείνος να κάνει κάτι. Το “συν Αθηνά και χείρα κινεί”, έχει στην περίπτωσή του απόλυτη εφαρμογή.

Γιατί τελευταία, το σύστημα δείχνει αποσυντονισμένο. “Ρετάρει” κατά το κοινώς λεγόμενο.

Η πιο πρόσφατη περίπτωση που ενισχύει αυτή την εκτίμηση, είναι η υπόθεση με τα μέτρα πρόληψης για τις γιορτές. Κατά το σύνηθες, αρχικά οι “πηγές” του Μεγάρου Μαξίμου, διέρρευσαν προς τα μέσα ενημέρωσης, ότι προκειμένου να ελεγχθεί κάπως -γιατί απόλυτα αποκλείεται- η διασπορά της πανδημίας στον πληθυσμό, εξετάζεται σοβαρά η υποχρεωτική εφαρμογή του rapid test για όλους, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, προκειμένου να κάνουν ρεβεγιόν.

Μια ημέρα μετά έρχεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και πιστοποιεί ότι πράγματι η κυβέρνηση θα λάβει το συγκεκριμένο μέτρο διότι το θεωρεί απαραίτητο κ.λπ. κ.λπ. Προσθέτει δε ότι το κόστος της αγοράς θα βαρύνει τους πολίτες.

Και μετά αρχίζουν τα παρατράγουδα. Πρώτα βγαίνουν κάποιοι από την επιτροπή των λοιμωξιολόγων, και αποκαλύπτουν ότι η Επιτροπή έχει να συνεδριάσει δυο εβδομάδες, άρα δεν είναι η επιτροπή που εισηγήθηκε στην κυβέρνηση, τα rapid tests.

Επειτα ξεσπάει ο πόλεμος των τρολ στα social media, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπεροπλία. Επικρατεί ένας πανικός στο επικοινωνιακό επιτελείο, που σέρνεται καθημερινά πίσω από τα social media (αυτή τη σύγχρονη κατάρα της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής), και το αποτέλεσμα το είδαμε λίγες ώρες αργότερα: ο πρωθυπουργός πήρε πίσω τα περί rapid testς και ανακοίνωσε ότι μόνο self tests θα κάνουν οι πολίτες, και αυτά θα τους δοθούν δωρεάν.

Το θέμα όμως δεν είναι το συγκεκριμένο πισωγύρισμα. Αλλωστε έχουν προηγηθεί και άλλα, ίσως και σοβαρότερα.

Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση, πορεύεται με ημίμετρα, τα οποία δεν φαίνεται να έχουν αποτέλεσμα. Και παρ’ ότι έχει πάρει τόσο πολιτικό κόστος μέχρι τώρα, αρνείται να προχωρήσει στο αυτονόητο: στον πραγματικό, υποχρεωτικό εμβολιασμό. Ολων όσων εργάζονται στο δημόσιο. Ολων όσων υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας.

Όλων εκείνων που εργάζονται, με οποιαδήποτε ιδιότητα στην εστίαση. Στον τουρισμό. Στις μεταφορές. Στις δημόσιες συγκοινωνίες. Στις εκπαιδευτικές μονάδες.

Με έναν στους 3 πολίτες ανεμβολίαστο, και εν δυνάμει κινούμενη βόμβα διασποράς του κοροναϊού αποφάσεις όπως αυτή για τα self tests, μοιάζει δυστυχώς με ασπιρίνη σε καρκίνο τελικού σταδίου…

Γιώργος Χρ. Παπαχρήστος