Ο Νικόλας Σεβαστάκης μιλά στο LIFO.gr για το αδιέξοδο του Σύριζα, τους τυχοδιωκτισμούς του τώρα και τον κίνδυνο ανόδου μιας μνησίκακης, λαϊκής Δεξιάς:

Καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο, ο Νικόλας Σεβαστάκης ασχολήθηκε με την ποίηση, το φιλοσοφικό δοκίμιο, την κριτική και την πολιτική θεωρία. Τον συναντήσαμε στη Θεσσαλονίκη και μιλήσαμε για την πολιτική, την κοινωνία, τη νοσταλγία, τη λογοτεχνία και τη ρουτίνα.    

Στα κείμενά σας ασκείτε κριτική στη νοσταλγία, αντιθέτως τη συναντάμε τόσο στα λογοτεχνικά σας κείμενα όσο και στις μουσικές που διαλέγετε και ανεβάζετε στο facebook.

Ζούμε μια κρίση. Είναι μια φάση όχι ακριβώς μετάβασης αλλά στασιμότητας. Αυτό που βλέπω είναι ότι δε βγήκε κανένα νέο παράδειγμα όχι απλώς διακυβέρνησης, αλλά ακόμα και απλής διαχείρισης...

Αυτό δε είναι κάπως αντιφατικό;

Νομίζω δεν υπάρχει αντίφαση γιατί το πρόβλημα είναι να μη μεταβάλλεται κάτι σε ιδεολογία. Από τη στιγμή που ο τόπος, η ιδιαίτερη πατρίδα, οι σχέσεις μεταβληθούν σε ιδεολογία και κατασκευάσεις ένα πρόταγμα, υπάρχει πρόβλημα. Γίνεται ιδεολογική χρήση του βιώματος. Γίνεται εθνοφολκλόρ. Αν, αντίθετα, αποδραματοποιήσεις τη νοσταλγία και τη δεις σαν μια ατομική σχέση που μπορεί να εμπλουτίσει την κατανόηση του παρόντος είναι κάτι άλλο.   Ας μιλήσουμε λοιπόν για το παρόν και την κατανόησή του Ζούμε μια κρίση. Είναι μια φάση όχι ακριβώς μετάβασης αλλά στασιμότητας.

Αυτό που βλέπω είναι ότι δε βγήκε κανένα νέο παράδειγμα όχι απλώς διακυβέρνησης, αλλά ακόμα και απλής διαχείρισης       Το «εμείς ή αυτοί» λειτούργησε καταστροφικά. Δε μπορεί να παράγει τις συναινέσεις ή τις συναντήσεις που χρειάζεται οποιαδήποτε στιγμή κρίσης για να ξεπεραστεί. Δε μπορείς να λειτουργείς με όρους ενός μεταφυσικού εμφυλίου, ενοχοποιώντας την αντίπαλη άποψη ως εθνικά και κοινωνικά ύποπτη.   

Υπάρχει κάποια εξήγηση γι αυτό;

Είμαστε στη λογική της ευκολίας. Ο ριζοσπαστισμός που γεννήθηκε μέσα στα τελευταία χρόνια ως αντίδραση, ως άρνηση του προηγούμενου συστήματος εξουσίας των ανθρώπων, δε γονιμοποίησε κάτι καινούργιο, πραγματικές αλλαγές, αλλά δημιουργεί ουσιαστικά μια τάση παλινόρθωσης του προμνημονιακού καθεστώτος ή πλευρών του προμνημονιακού συστήματος.   Γιατί συνέβη αυτό; Γιατί δε συνοδεύτηκε από μια αυτοκριτική, από μια σκέψη για το τι πάει άσχημα στο εσωτερικό σύστημα. Η κυβερνητική λογική λειτούργησε και λειτουργεί με όρους μνημόνιου-αντιμνημόνιου. Αυτός ο όρος, το «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», παράγει αντιπολιτική ή επιστροφή σε πλευρές ενός παρελθόντος, χωρίς να δημιουργεί κάτι μεταρρυθμιστικό, έστω αριστερά μεταρρυθμιστικό με όρους του κοινωνικού ζητήματος.

Στην Ελλάδα υπήρξε κοινωνικό ζήτημα. Υπήρξε διεύρυνση της φτώχειας, των ανισοτήτων, της ανεργίας. Δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ένα πολιτισμικό ζήτημα, με πρόβλημα κοινωνικών συμπεριφορών και λαϊκισμού. Υπήρξε κοινωνική οδύνη. Η απάντηση δε θα μπορούσε να είναι λοιπόν συμβατική. Έπρεπε να πάει κανείς παραπέρα, να επινοήσει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Αυτό το πράγμα δεν έγινε και η κύρια δύναμη που της ανέθεσε η δυναμική των πραγμάτων να το φέρει εις πέρας, ο ΣΥΡΙΖΑ, -όχι μόνη της, αλλά σε διάλογο με άλλες δυνάμεις-, πήγε στην ευκολία. Πήγε σε έναν ιδιότυπο εθνικισμό βασισμένο περισσότερο στη μνήμη, τη νεανική μνήμη, τη μνήμη του ΕΑΜ ή σε άλλες μνήμες, όπως τον αντιφασισμό. Όμως αυτό δεν παράγει κάτι καινούργιο, δεν είναι δημιουργικό και κατέληξε σε αυτό το υβρίδιο με τους ΑΝΕΛ. Και αυτό ως λογική κατάληξη του αντιμνημονιακού.

Έχουμε καταλήξει στα πολιτικά αδιέξοδα της στιγμής επειδή δε φτιάχτηκε μια πραγματική κατάφαση στο «τι θέλω εγώ να συμβεί στο ελληνικό σύστημα εξουσίας, στην ελληνική οικονομία, στο ελληνικό πανεπιστήμιο». Η επένδυση έγινε σε μια εύκολη αρνητική προσέγγιση, στην απόρριψη του άλλου ως κακού, μειοδότη ή προδότη.  

Αυτές οι διαπιστώσεις σας ενοχλούν σήμερα;

Το λέω με στενοχώρια γιατί το 2010 και το 2011 έκανα την υπόθεση ότι χρειάζεται μια αλλαγή παραδείγματος και ότι δε μπορούσες να πας προς αυτή την αλλαγή με όρους κέντρου ή συναίνεσης. Υπέθετα ότι χρειάζεται να τραβήξεις τη διαπραγμάτευση προς τη ριζοσπαστικότητα. Όχι όμως προς τον εθνικισμό, όχι προς την αθώωση της ελληνικής κοινωνίας συνολικά. Το να μιλάς για την κοινωνία απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό είναι ένα εξαιρετικά αφηρημένο πράγμα. Γιατί μέσα στην κοινωνία υπάρχει το μεγάλο τμήμα των μεσοστρωμάτων που αναπαρήγαγε ανισότητες, αναπαρήγαγε πολιτική διαφθορά, εκμεταλλευτικά συστήματα.

Και ξαφνικά τι γίνεται; Υπάρχει μια συνολική οπισθοδρόμηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει την αντίληψη μητρόπολης -περιφέρειας. Ξαναγυρίζουμε στην ανάλυση που έκανε το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ το 75-77. Η μητρόπολη και η περιφέρεια, ο ιμπεριαλισμός - ο λαός, σχήματα που μας γυρίζουν στις πιο παρωχημένες εκδοχές της αριστεράς και κεντροαριστεράς. Είναι σχήματα που λειτούργησαν και έφεραν ψήφους, αλλά δεν προκύπτει από αυτά καμία σκέψη για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο.    

Η δική σας ανάλυση θα ήταν αποτελεσματική για ένα κόμμα που θέλει να κυβερνήσει;

Ομολογώ ότι αν εισακουγόταν η δική μου ανάλυση μπορεί να μην έβγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί έπρεπε να μιλήσει διαυγώς και ορθολογικά, να κάνει μια πιο ζόρικη ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας βγάζοντας ευθύνες και προς τα κάτω, όχι μόνο προς τα πάνω, χωρίς όμως ισοπεδωτισμούς.   Αυτό προφανώς και δεν εξυπηρετεί μια μελλοντική κυβέρνηση. Όχι, δεν εξυπηρετεί. Εξυπηρετούν άλλες απλουστεύσεις όπως η λογική που επικράτησε τα τελευταία χρόνια, το «εμείς ή αυτοί».

Το αποδομώ γιατί το θεωρώ ένα πολύ μοιραίο και αρνητικό σύνθημα. Παίρνεις την πολυπλοκότητα της κατάστασης και φτιάχνεις ένα δυαδικό σχήμα, μανιχαϊστικό, το οποίο -για να μιλήσω ρεαλιστικά- συναθροίζει και συνασπίζει τις δυσαρέσκειες, τις δυσφορίες, τις αρνήσεις. Αυτή είναι η μισή δουλειά. Η υπόλοιπη είναι η θέση και η σύνθεση. Εκεί λοιπόν το «εμείς ή αυτοί» λειτούργησε καταστροφικά. Δε μπορεί να παράγει τις συναινέσεις ή τις συναντήσεις που χρειάζεται οποιαδήποτε στιγμή κρίσης για να ξεπεραστεί. Δε μπορείς να λειτουργείς με όρους ενός μεταφυσικού εμφυλίου, ενοχοποιώντας την αντίπαλη άποψη ως εθνικά και κοινωνικά ύποπτη.  

Αυτά τα χρόνια βγήκαν εντάσεις που πέρασαν και στο προσωπικό. Χάσαμε και μαλώσαμε με φίλους, με ανθρώπους που ήταν κοντά μας. Το πολιτικό μπήκε στο προσωπικό ξανά. Στη δεκαετία του ‘90 ή του 2000, στην εποχή της ευημερίας, το πολιτικό και το προσωπικό είχαν μια απόσταση... Φωτo: Γιώργος Πλανάκης/LIFO     Εννοείτε την καχυποψία που διαπερνά και την κοινωνία σήμερα; Όλες οι ύστερες μοντέρνες κοινωνίες, ακόμα και αυτές με ιδιόμορφες ή αρχαϊκές πλευρές όπως η ελληνική, είναι κοινωνίες της καχυποψίας και όχι της δημιουργικής αμφιβολίας. Δε θέτουν σε διερώτηση μια πραγματικότητα ή προηγούμενες θέσεις. Υπάρχει η κουλτούρα της καχυποψίας και της διαβολής. Η καχυποψία παράγει μόνο ένα μικρομίσος, έναν κοινωνικό φθόνο.    

Πού πιστεύετε ότι οδηγούμαστε;

Ο φόβος μου είναι ότι οι αδεξιότητες, οι ανεπάρκειες, οι αποτυχίες, οι τυχοδιωκτισμοί του τώρα μπορεί να οδηγήσουν σε μια άλλη ριζοσπαστικότητα νέου τύπου. Στο εκκρεμές, όπου ο εθνικισμός θα χάσει αυτά τα εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά και θα γίνει σκέτα μνησίκακος. Θα δούμε, ενδεχομένως, μια στροφή, γιατί η ματαίωση προσδοκιών στα λαϊκά στρώματα τείνει συχνά προς μια λαϊκή δεξιά και όχι προς μια δημιουργική και έλλογη κεντροαριστερά η οποία θα συνδιαλεγόταν με την αριστερά.    

Το παιχνίδι της κεντροαριστεράς συγκρότησης θεωρείτε ότι χάθηκε;

Είναι πολύ δύσκολο. Δε θεωρώ ότι χάθηκε οριστικά, είναι όμως δύσκολο γιατί υπάρχει υποκειμενισμός και αγώνας δικαίωσης για ομάδες και πρόσωπα. Ο καθένας μπαίνει στην αρένα της πολιτικής ή της ιστορίας γιατί πρέπει να δικαιώσει την ταυτότητά του και το άτομό του. Και θεωρώ μοιραίο ή πολύ αρνητικό -που αποδείχτηκε αυτά τα χρόνια- ότι δε σκεφτόμαστε τα προβλήματα, αλλά την ταυτότητά μας. Η αριστερά πολλές φορές σκέφτεται με όρους δικαίωσης της ιστορίας ή της ήττας της. Επιχειρεί να αναπληρώσει τις απώλειες του παρελθόντος ή να δικαιώσει το παρελθόν της και υποτιμά το καθήκον του να απαντήσει στο σημερινό πρόβλημα, το οποίο περνά σε δεύτερο πλάνο. Αυτό το συναντά κανείς και στην κεντροαριστερά αλλά και σε πιο μετριοπαθείς χώρους.

Στην Ελλάδα παίζουν ρόλο και τα πρόσωπα και οι παρέες. Και τι άλλο είναι ο εύκολος εθνικισμός και η κοινωνική δημαγωγία παρά το να επαναπαύεται κάποιος σε αυτό που του φέρνει κέρδος και τον κολακεύει. Είναι όμως πολύ εύθραυστο το ελληνικό καφενείο. Η επιβράβευση μπορεί την επόμενη στιγμή να είναι απόρριψη. Φοβάμαι ότι αριστερά και κεντροαριστερά μπορεί να βρεθούν χαμένες από μια συντηρητική παλινόρθωση με ακραία χαρακτηριστικά.     Δε θέλω να πω ψέμματα, ούτε στον εαυτό μου ούτε στους άλλους. Ούτε να αποσιωπήσω πράγματα που είναι άβολα ή ενοχλητικά για το κοινό, στα αμφιθέατρα, τις συγκεντρώσεις, στα κοινωνικά κέντρα. Γιατί ο άλλος περιμένει τον εχθρό. Αυτό σημαίνει πολιτική μέσα στην κρίση. Να ονοματίζει κανείς τον εχθρό του.  

lifo

«Φωτιά» στη διαπραγμάτευση βάζει ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης με μια συνέντευξη – χείμαρρο που παραχωρεί στο «Κεφάλαιο».

Ο κ. Λαφαζάνης που όταν μιλάει είναι προφανές ότι εκπροσωπεί και την Αριστερή Πλατφόρμα, επέλεξε μια οικονομική εφημερίδα όπως το «Κεφάλαιο» για να προειδοποιήσει επι της ουσίας ότι δεν θα γίνου ανεκτοί συμβιβασμοί σε μια περίοδο που η κυβέρνηση είναι στο πιο κρίσιμο σημείο της διαπραγμάτευσης.

Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, καλεί ευθέως την Κυβέρνηση να συγκρουστεί με τους Εταίρους της, αμφισβητώντας ότι η λύση που προσφέρεται από τους «Θεσμούς» είναι βιώσιμη για την χώρα ενώ περιγράφει ως εκβιαστικά τα διλήμματα που θέτουν οι δανειστές, εγκαλώντας τους για στραγγαλισμό της οικονομίας.

Στο πλαίσιο αυτό, προκρίνει ως μονόδρομο για τη χώρα «την σκληρή αντιπαράθεση, αν όχι σύγκρουση, με τη γερμανική Ευρώπη» αλλά και τους «κατεστημένους κύκλους της Ε.Ε», εγκαλώντας τους ότι επιδεικνύουν μια συμπεριφορά «αδίστακτων ιμπεριαλιστών προς μια μακρινή αποικία τους».

Ο Υπουργός ΥΠΑΠΕΝ παράλληλα, απορρίπτει κάθε σενάριο συμβιβασμού με τους πιστωτές που θα περιλαμβάνει πάγωμα των προεκλογικών εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας ότι: «Καμία «λίστα» δεν μπορεί να τεθεί και δεν θα τεθεί, υπεράνω της λαϊκής βούλησης και της λαϊκής κυριαρχίας».

Επ αυτού προσθέτει : «Κανένας «θεσμός», κανένας εκβιασμός και κανένα δίλημμα δεν πρόκειται να ενταφιάσει αγώνες δεκαετιών των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που δόθηκαν με την Αριστερά και τις αρχές της».

Σύμφωνα με τον ίδιο, άλλωστε: «Αυτήν την ώρα απαιτούνται στη χώρα, επειγόντως και χωρίς καμία καθυστέρηση, μεγάλες και τολμηρές επιλογές, εναλλακτικές απέναντι στη γερμανική Ευρώπη» καθώς όπως εξηγεί: «Η Ελλάδα έχει πολλούς, βιώσιμους και ρεαλιστικούς εναλλακτικούς δρόμους για να αντιδράσει και μάλιστα να αντιδράσει επιτυχώς».

Τέλος, ρίχνει «προειδοποιητικές» βολές προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας: «Και ο Τσίπρας και ο Λαφαζάνης και όλοι μας στον ΣΥΡΙΖΑ έχουμε μία και μόνη εντολή και επιλογή: να πάμε μπροστά με τις αρχές, τις αξίες μας και το πρόγραμμα μας, στηριγμένοι στις καλύτερες ιστορικές παραδόσεις μας και στους κοινωνικούς αγώνες».

Η συγκυρία επέβαλλε στον Αλέξη Τσίπρα να δώσει την πρώτη τηλεοπτική μετεκλογική συνέντευξη στο Star την ημέρα που ανασχημάτισε την ομάδα διαπραγμάτευσης παρακάμπτοντας τον Γιάνη Βαρουφάκη και δημιουργώντας ερωτηματικά στο εγχώριο ακροατήριο για το «πού το πάει».

Ως εκ τούτου, ακροβάτησε ανάμεσα στα μηνύματα για συμβιβασμό σε σχέση με τις προεκλογικές εξαγγελίες και στη σκληρή γλώσσα προς ένα τμήμα των εταίρων που «παγίδεψαν και παραπλάνησαν» τη νέα κυβέρνηση για να παραδοθεί άνευ όρων. Ομολογώντας πάντως ότι και η κυβέρνηση έκανε λάθη, όπως το κλείσιμο της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου χωρίς να έχει εξασφαλισθεί η χρηματοδότηση.

Σ΄ αυτή την ακροβασία αποδίδεται και το ορθάνοικτο παράθυρο που άφησε για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Αποκλείοντας τις πρόωρες εκλογές, πέταξε την μπάλα στην εξέδρα του "ναι ή όχι" χωρίς να διευκρινίσει ποιο ακριβώς θα είναι το δίλημμα που θα τεθεί.

Επομένως, το μήνυμα στους εταίρους είναι "μία κακή συμφωνία θα απορριφθεί από τον λαό, μην παίξετε με την Δημοκρατία", ενώ οι Ελληνες πολίτες που, κατά τις δημοσκοπήσεις, ζητούν να κλείσει "ο έντιμος συμβιβασμός", θα κληθούν να τον "νομιμοποιήσουν" - και να τον επιβάλλουν σε ένα τμήμα βουλευτών της συμπολίτευσης που φλερτάρουν με τη ρήξη.

Σε κάθε περίπτωση, εμφανίσθηκε αισιόδοξος ότι θα υπάρξει ενδιάμεση συμφωνία (και χρηματοδότηση) στις επόμενες δύο εβδομάδες, με τη φράση: "πιστεύω ότι μέχρι τις 9 Μαϊου η ΕΚΤ θα κάνει αυτό που υποχρεούται να κάνει». Ενώ διευκρίνισε (σ.σ. όπως και όλα τα κυβρνητικά στελέχη τις τελευταίες ημέρες) πως εάν τεθεί δίλημμα ποιές υποχρεώσεις προηγούνται, για την κυβέρνηση η προτεραιότητα είναι μισθοί και συντάξεις...

ΕΝΦΙΑ και φέτος

Τα μηνύματα περί συμβιβασμού εστάλησαν πιο καθαρά στην περίπτωση της κατάργησης του ΕΝΦΙΑ και της επαναφοράς του αφορολόγητου: και τις δύο δεσμεύσεις τις μετέθεσε για το 2016, εάν εντός του 2015 δεν πιάσουμε τους στόχους του πρωτογενούς πλειονάσματος (1,2%) και του ρυθμού ανάπτυξης (1,4%).

Αποσύνδεσε μάλιστα αυτή την υπαναχώρηση από τις απαιτήσεις των δανειστών, λέγοντας ότι ότι "ΕΝΦΙΑ και αφορολόγητο έχουν να κάνουν με τις προτεραιότητες της Οικονομίας".

Αλλά κρατάμε τις κόκκινες γραμμές

Γενικότερα, ο κ.Τσίπρας είπε ευθέως ότι θα υπάρξουν "καθυστερήσεις και αυξομειώσεις των προσδοκιών μας" σε σχέση με το προεκλογικό πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ωστόσο δεσμεύθηκε ότι από τις "εκπτώσεις" θα μείνουν έξω οι κόκκινες γραμμές.

Είπε μάλιστα ότι η διαπραγμάτευση δεν κλείνει επειδή η κυβέρνηση αρνείται να δεχτεί ομαδικές απολύσεις, μείωση συντάξεων και αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά – για το τελευταίο μάλιστα εμφάνισε ως ισοδύναμη τον φόρο διανυκτέρευσης.

Ιδιωτικοποιήσεις εάν έχουμε συμφωνία

Μήνυμα ... και δη ξεκάθαρο έστειλε (στους εταίρους) με την αναφορά του στις ιδιωτικοποιήσεις: "λέμε ναι κι αυτό είναι μία από τις υποχωρήσεις μας", είπε, κι αφού αναφέρθηκε στις περιπτώσεις, κατέληξε στη εμφατική διευκρίνηση: "όλα αυτά θα γίνουν ΑΝ υπάρξει συμφωνία" – με την προσθήκη ότι οι περιπτώσεις των αεροδρομίων (σ.σ. γερμανικού ενδιαφέροντος) και ΟΛΠ (κινεζικού) "χρήζουν επαναδιαπραγμάτευσης"..

Σκληρός με Ντράγκι – ήπιος με Μέρκελ

Γνωρίζοντας ότι τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία (και δη, τα γερμανικά) θα περάσουν... από κόσκινο την συνέντευξη, ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε πολύ προσεκτικές εκφράσεις για την άλλη πλευρά της διαπραγμάτευσης, διαχωρίζοντας το τεχνοκρατικό τμήμα από το πολιτικό.

* Χρησιμοποίησε σκληρή γλώσσα για την ΕΚΤ και τον επικεφαλής της Μάριο Ντράγκι, λέγοντας ότι αφενός, "πάνω" στη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, μείωσε τα όρια έκδοσης εντόκων γραμματίων των ελληνικών τραπεζών και, αφετέρου, δεν τήρησε την προφορική δέσμευση ότι θα προχωρούσε στη συνέχεια σε αύξηση. "Ηταν λάθος μας που δεχτήκαμε προφορική και όχι γραπτή δέσμευση", είπε.

* Μίλησε για "πολιτικές δυνάμεις και κέντρα εξουσίας" στους κόλπους των εταίρων που κινήθηκαν, αυτό το τρίμηνο, με σκοπό να "πνίξουν" την κυβέρνηση με την ταμειακή ασφυξία ώστε να παραδοθεί. Ανέφερε μάλιστα ως αρωγούς τους και εσωτερικές πολιτικές δυνάμεις – την ... τρόικα εσωτερικού, όπως την αποκάλεσε.

* Την ίδια στιγμή, διαχώρισε από αυτές τις δυνάμεις "τους πολιτικούς προϊσταμένους των διαπραγματευτών" αναφερόμενος ονομαστικά στην Ανγκελα Μέρκελ (έχει διαφανεί η πρόθεσή της για λύση) και στον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ (παραδέχθηκε την ανθρωπιστική κρίση στη χώρα με το 'πακέτο' που διέθεσε για την αντιμετώπισή της). 

Κάλυψη στον Βαρουφάκη

Οπως αναμενόταν, ο πρωθυπουργός στήριξε τον Γιάνη Βαρουφάκη – είπε μάλιστα ότι η απόφαση για τη νέα ομάδα διαπραγμάτευσης που ανακοινώθηκε χθες είχε ληφθεί αρκετές ημέρες πριν την «επίθεση» που δέχθηκε ο υπουργός στο Eurogroup της Ρίγας.

Χαρακτήρισε τον ΥΠΟΙΚ «πλεονέκτημα για τη χώρα, που δεν κάνει πίσω εύκολα και επιμένει στις απόψεις του», κάλυψε τη στάση του αυτό το τρίμηνο (η διαπραγμάτευση είναι ευθύνη συνολικά της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού) και ερμήνευσε τις φραστικές επιθέσεις στη Ρίγα ως «μέρος του διαπραγματευτικού παιχνιδιού διότι ήθελαν να έχουν απέναντί τους έναν... forget it Giannis (σ.σ. εννοούσε τον Γ.Στουρνάρα) και όχι έναν Βαρουφάκη».

Πως είδε ο γερμανικός Τύπος τη συνέντευξη Αλέξη Τσίπρα

Στην πρόθεση του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να προσφύγει στον λαό με ένα δημοψήφισμα στην περίπτωση που οι πιστωτές της Αθήνας ζητήσουν από την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει μέτρα που δεν μπορεί να δεχθεί αναφέρονται στα πρωτοσέλιδά τους οι μεγαλύτερες γερμανικές εφημερίδες, μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Η εφημερίδα Die Zeit στο άρθρο της παρουσιάζει εκτενώς τη συνέντευξη που παραχώρησε χθες το βράδυ ο Έλληνας πρωθυπουργός, σημειώνοντας ότι κ. Τσίπρας απέκλεισε το ενδεχόμενο νέων εκλογών και εμφανίστηκε αισιόδοξος σε ό,τι αφορά την επίτευξη συμφωνίας με τους πιστωτές της Αθήνας.

Η Handelsblatt έχει τίτλο: «Ο Τσίπρας σκέφτεται ένα δημοψήφισμα», προσθέτοντας όμως ότι κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο, καθώς ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι πεπεισμένος ότι θα υπάρξει συμφωνία με τους πιστωτές.

«Ο Τσίπρας απειλεί με δημοψήφισμα για το πρόγραμμα λιτότητας», επισημαίνει η Frankfurter Allgemeine στο άρθρο της για την χθεσινή συνέντευξη του Έλληνα πρωθυπουργού, στο οποίο αναφέρεται και στην αλλαγή στη διαπραγματευτική ομάδα της Ελλάδας, όπως και στο γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να έρθει σε συμβιβασμό με τους πιστωτές της στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Η Suddeutsche Zeitung φιλοξενεί σήμερα δύο άρθρα για την Ελλάδα. Στο πρώτο, με τίτλο: «Ο Τσίπρας βάζει στο παιχνίδι το δημοψήφισμα», αναφέρεται στη συνέντευξη του Έλληνα πρωθυπουργού προτάσσοντας τρία σημεία: ότι ο κ. Τσίπρας αναμένει ότι θα βρεθεί συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση ως τις 9 Μαΐου, ότι εξετάζει το ενδεχόμενο ενός δημοψηφίσματος στην περίπτωση που η Αθήνα δεν μπορεί να δεχθεί τις απαιτήσεις των πιστωτών της και ότι αποκλείει το ενδεχόμενο εκλογών.

Σε δεύτερο άρθρο της η εφημερίδα αναφέρεται στην αλλαγή στην ελληνική διαπραγματευτική ομάδα χρησιμοποιώντας έναν σκληρό τίτλο: «Ο Τσίπρας παραπλάνησε τον Βαρουφάκη».

Η Suddeutsche Zeitung σημειώνει ότι ο κ. Τσίπρας επιθυμεί με τη μερική αποδυνάμωση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη να δώσει νέα ώθηση στις διαπραγματεύσεις με τους διεθνείς πιστωτές της Αθήνας και έτσι να προστατεύσει τη χώρα του από μια ενδεχόμενη χρεοκοπία.

Η εφημερίδα σημειώνει εξάλλου ότι κύκλοι των πιστωτών της Ελλάδας είχαν επισημάνει ότι περαιτέρω διαπραγματεύσεις με τον κ. Βαρουφάκη δεν θα είχαν νόημα και αντ' αυτού θα μπορούσαν πλέον να συνομιλούν μόνο με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος είχε αρχίσει να κατανοεί τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Την άποψη αυτή συμμεριζόταν και το Βερολίνο, όπως έδειξε η συνομιλία του κ. Τσίπρα με τη Γερμανίδα καγκελάριο 'Αγγελα Μέρκελ την Κυριακή, επισημαίνει η Suddeutsche Zeitung.

Παρόλα αυτά, καταλήγει η εφημερίδα, στη γερμανική κυβέρνηση εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το ενδεχόμενο επίτευξης ενός συμβιβασμού μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της.

Και η εφημερίδα Die Welt προτάσσει την ανάθεση στον αναπληρωτή υπουργό Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων Ευκλείδη Τσακαλώτο τον συντονισμό της διαπραγματευτικής ομάδας με τον τίτλο: «Ένας μαρξιστής πρέπει να σώσει την Ελλάδα από τη χρεοκοπία».

Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης αποδυναμώθηκε, ένας καινούργιος άνθρωπος πρέπει να σώσει τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, προσθέτει η εφημερίδα, η οποία χαρακτηρίζει τον κ. Τσακαλώτος μεθοδικό, αλλά και κάποιον με τον οποίο οι Βρυξέλλες μπορούν να συνεργαστούν πολύ καλύτερα.

Τέλος, το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel στον ιστότοπό του αναφέρεται στη χθεσινή συνέντευξη του κ. Τσίπρα, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων και τα σχόλια του Έλληνα πρωθυπουργού για την κ. Μέρκελ με την οποία δήλωσε ότι έχει καλές σχέσεις, αν και δεν έχει αλλάξει γνώμη για την πολιτική που εκείνη ακολουθεί.

Σακελλαρίδης: Kοντά σε συμφωνία που θα αναπτερώνει οικονομία και κοινωνία

Είμαστε κοντά σε συμφωνία που θα αναπτερώνει την οικονομία και την κοινωνία, αλλά και έντιμη λύση, επισήμανε την Τρίτη στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης, σχολιάζοντας την χθεσινοβραδινή συνέντευξη του πρωθυπουργού.

Για το δημοψήφισμα τόνισε ότι «ο πρωθυπουργός ήταν απολύτως σαφής. Ενώ άφησε ανοιχτό της προσφυγής στο λαό για την επικύρωση της συμφωνίας, τόνισε μόνο θα γίνει αν δεν κινείται στο πλαίσιο της λαϊκής εντολής και των προγραμματικών μας δεσμεύσεων, δεν θα χρειαστεί προσφυγή αν είναι έντιμη».

Ερωτηθείς αν θα τεθεί θέμα ευρώ σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα, ο κ. Σακελλαρίδης αρκέστηκε πάντως να δηλώσει ότι η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για έντιμη συμφωνία που δεν θα ξεπερνάει τις κόκκινες γραμμές της λαϊκής εντολής για πραγματική ανάσα, εκτιμώντας πάντως ότι δεν θα χρειαστεί η προσφυγή σε δημοψήφισμα.

«Όσο αυτή η κυβέρνηση διαπραγματεύεται θα κάνει ό,τι μπορεί για έντιμη συμφωνία. Είμαστε κοντά σε συμφωνία με χαρακτηριστικά αξιοπρέπειας που θα αναπτερώνει την οικονομία και την κοινωνία, στη βάση της συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη. Σκοπός της ελληνικής κυβέρνησης είναι να κλείσει η συμφωνία σε σειρά από ζητήματα δικής της επιλογής» τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. «Δεν θα είναι επιβλαβής η συμφωνία με τους εταίρους» διαβεβαίωσε.

«Το ζήτημα της διαπραγμάτευσης δεν είναι προσωπικό ζήτημα του κ. Βαρουφάκη, έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια στοχοποίησης του κ. Βαρουφάκη με ένα τρόπο που είναι ανοίκειος» ανέφερε εξάλλου για τον ανασχηματισμό της διαπραγματευτικής ομάδας της κυβέρνησης. «Ο κ. Βαρουφάκης έχει την απόλυτη στήριξή μας, απλά σε αυτή την κρίσιμη στιγμή θεωρήθηκε σημαντικό να γίνει μια αναδιάταξη σε όλα τα επίπεδα της διαπραγμάτευσης (...) και είμαστε πραγματικά αισιόδοξοι για έντιμη λύση» εξήγησε ο κ. Σακελλαρίδης.

Η Ελλάδα δεν συμφωνεί με τις κυρώσεις που έχει επιβάλει η Δύση στη Ρωσία, καθώς είναι ένας «δρόμος που δεν οδηγεί πουθενά», δήλωσε σε αποκλειστική του συνέντευξη στο πρακτορείο TASS ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

Ο Ερίκ Τουσέν είναι παγκοσμίου φήμης ειδικός για θέματα διαγραφής παράνομου και επονείδιστου χρέους και θα αναλάβει τον επιστημονικό συντονισμό της διεθνούς ομάδας ειδικών που θα συμμετέχουν στην Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους που συγκροτήθηκε με απόφαση της προέδρου της Βουλής Ζ. Κωνσταντοπούλου.