Συνεντεύξεις

Την άποψη ότι ο Νότος δεν μπορεί να γίνει ακόμα μια ομάδα εκφράζει ο βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομίας, Χριστόφορος Πισσαρίδης, ο οποίος επισκέφτηκε τη χώρα μας προκειμένου να παρευρεθεί σε... συζήτηση με θέμα «Homo Economicus - Homo Hellenicus» στο Μέγαρο Μουσικής.

Ο κ. Πισσαρίδης δηλώνει στη συνέντευξή του στο "Έθνος της Κυριακής" ότι οι βόρειες χώρες έχουν κερδίσει μεγάλα ποσά από την κρίση στο Νότο, όπως και η ΕΚΤ έχει κερδίσει πολλά χρήματα από την Ελλάδα.

Ακολουθεί η συνέντευξή του…

Το μοντέλο του μνημονίου στην Κύπρο θα προκαλέσει βαριά ύφεση. Πώς μπορεί να είναι βιώσιμο;
Είναι βιώσιμο γιατί επηρεάζει κυρίως τον τραπεζικό τομέα και όχι τον επιχειρηματικό. Οι ξένες επιχειρήσεις μπορούν να συνεχίσουν να έρχονται στην Κύπρο εκμεταλλευόμενες τη φορολογία που εξακολουθεί να είναι χαμηλή, αφού από 10% έχει ανέβει μόνο στο 12,5%. Απλώς για τις συναλλαγές τους θα χρησιμοποιούν ξένη και όχι κυπριακή τράπεζα. Η Τράπεζα Κύπρου και η Λαϊκή αναπόφευκτα θα συρρικνωθούν, δεν μπορούν να επιβιώσουν τόσα υποκαταστήματα.
Ομως το μνημόνιο διέλυσε τον κυπριακό τραπεζικό τομέα.

Είναι αλήθεια. Το business model της Κύπρου, το οποίο είχε κατακρίνει ο Σόιμπλε και το οποίο ο Μοσκοβισί είχε χαρακτηρίσει ατυχώς ως «οικονομία-καζίνο», βασίζεται σε ένα τραπεζικό σύστημα διογκωμένο που αποτελεί το 7,5% του εθνικού προϊόντος. Το μνημόνιο ζητά να πέσει το ποσοστό και να φτάσει στον μέσον όρο της Ευρωζώνης, ο οποίος είναι 3,5%. Αυτό είναι λάθος. Γιατί μπορεί το 3,5% να είναι ο μέσος όρος, οι μικρές χώρες όμως έχουν πιο διευρυμένο τραπεζικό σύστημα. Το Λουξεμβούργο έχει τραπεζικό σύστημα 55 φορές πάνω από το εθνικό προϊόν, όπως και η Μάλτα και τα Νησιά Τζέρσεϊ (σ.σ. βρίσκονται στη Μάγχη και ανήκουν στη Βρετανία) αντίστοιχα έχουν μεγαλύτερο ποσοστό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Πώς έπρεπε κατά τη γνώμη σας να ξεπεραστεί η κρίση στην Κύπρο;
Τα 10 δισ. που μας δίνουν είναι χαμηλό ποσό. Εκείνοι υποστηρίζουν πως πάνω από 10 δισ. δεν θα είναι βιώσιμο το χρέος. Αυτό δεν το πιστεύω, σαφώς είναι βιώσιμο. Θα έπρεπε σε ολόκληρη την Ευρώπη να προωθηθεί η τραπεζική ένωση και ως τμήμα αυτής να γίνει μια ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της Κύπρου από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, βέβαια με αυστηρή επιτήρηση και με συρρίκνωση του τραπεζικού μας τομέα.
Ετσι θα έπρεπε να γίνει αντί του απότομου κουρέματος των καταθέσεων. Να δώσουν 6-8 δισ. -μπροστά στις εκατοντάδες δισ. που διαθέτει το Ταμείο αυτά τα χρήματα δεν είναι πολλά-, για να βοηθήσουν τον κυπριακό τραπεζικό τομέα και να προωθήσουν την τραπεζική ένωση.

Ποιο το μέλλον της Κύπρου;
Θα είναι λαμπρό γιατί, όπως σας είπα, δεν θίγεται ο επιχειρηματικός τομέας. Εγώ πάντως σκοπεύω αυτήν την περίοδο να φύγω από το Λονδίνο και να εγκατασταθώ μόνιμα στην Κύπρο. Είχα μάλιστα στείλει εδώ και καιρό τα χρήματά μου στο νησί και, όπως αντιλαμβάνεστε, συγκαταλέγομαι σε εκείνους που ζημιώθηκαν πολύ από το κούρεμα...

Πιστεύετε ότι υπάρχει πιθανότητα κουρέματος των καταθέσεων και στις ελληνικές τράπεζες;
Για τις ελληνικές τράπεζες λήφθηκε διαφορετική απόφαση και τα κεφάλαια προσπάθησαν να βρεθούν από το κούρεμα των κρατικών ομολόγων. Δυστυχώς στην Κύπρο δεν θέλανε το κούρεμα των κρατικών ομολόγων, το είχαμε συζητήσει, αλλά το απέρριψε η τρόικα, το οποίο ήταν μεγάλο λάθος της. Ο λόγος είναι ότι δεν θα έφερνε πολλά χρήματα γιατί περίπου το 80% των ομολόγων κατέληγαν στις κυπριακές τράπεζες, οπότε αν κουρευόντουσαν, οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης θα ήταν ακόμα πιο μεγάλες.

Επομένως τα χρήματα που θα έμπαιναν στην Κύπρο θα προέρχονταν μόνο από το 20% των ομολόγων. Ομως αγνόησαν το γεγονός ότι τα ομόλογα αυτά ήδη πωλούνταν σε πολύ χαμηλές τιμές στις διεθνείς αγορές από το τέλος του 2012, λόγω της κρίσης που φαινόταν πως θα ξεσπούσε στο νησί. Ετσι αυτοί που αγόρασαν θα κερδίσουν τεράστια ποσά. Οι μόνοι που θα βγουν άμεσα κερδισμένοι από την κρίση στην Κύπρο θα είναι hedge funds και αυτό από την άρνηση της τρόικας να κουρέψει τα κυπριακά ομόλογα.

Τρία χρόνια μνημονίου στην Ελλάδα. Φταίνε τα μέτρα της τρόικας ή η ελλιπής υλοποίησή τους για την τεράστια ύφεση που βιώνει η χώρα;
Και τα δύο. Από τη μια η Ελλάδα ήταν δυστυχώς η πρώτη χώρα και οι Ευρωπαίοι δεν αντιμετώπισαν το θέμα με τη σοβαρότητα που θα έπρεπε, και από την άλλη οι αντιδράσεις εδώ ήταν μεγάλες. Είχαμε απεργίες, διαδηλώσεις... όλα αυτά έφεραν καθυστερήσεις.

Ποια θεωρείτε τα σοβαρότερα λάθη του μνημονίου στην Ελλάδα;
Τη λιτότητα στα επενδυτικά έργα και επίσης οι μειώσεις των συντάξεων και μισθών δεν ήταν αναγκαίες, τουλάχιστον στον μεγάλο βαθμό που έγιναν.

Τι θα προτείνατε;
Υποστηρίζω τη διαγραφή του χρέους, κάτι το οποίο είχε γίνει και πριν από κάποια χρόνια, όταν διαγράφηκε το χρέος για τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Ποια προβλέπετε ότι θα είναι η πορεία της Ελλάδας;
Η κατάσταση τώρα είναι καλύτερη, υπάρχει μια σταθερότητα τουλάχιστον στο πολιτικό επίπεδο και μια συνεπής εφαρμογή των μέτρων η οποία εκτιμάται από την Ευρώπη. Η θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη έχει ανέβει και ενώ πριν από έναν χρόνο το θεωρούσαν σχεδόν βέβαιο ότι η χώρα θα κατέληγε σε πτώχευση, τώρα αυτό ούτε καν συζητείται.

Βλέπετε φως για την έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο;
Δυστυχώς όχι σύντομα, πιστεύω πως το εθνικό χρέος θα βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα μέχρι το 2020-2022 και η Ελλάδα δεν θα μπορεί να βγει μόνη της στις διεθνείς αγορές χωρίς τη στήριξη της τρόικας.

Πιστεύετε πως από το 2014 θα σημειωθούν θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης;
Το πιστεύω γιατί τα νούμερα δείχνουν πως υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα ήδη από τον φετινό προϋπολογισμό.

Δηλώσατε στο Μέγαρο Μουσικής πως από τον Νότο απουσιάζουν οι εμπνευσμένοι ηγέτες.

Ο Νότος θα πρέπει να δημιουργήσει μια δική του ομάδα για να προωθήσει τα συμφέροντά του στα σημεία που διαφέρουν από εκείνα του Βορρά. Δυστυχώς, αυτό δεν γίνεται γιατί η Ιταλία είναι ακυβέρνητη, η Ισπανία έχει τεράστια εσωτερικά προβλήματα για να αναλάβει πρωτοβουλία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία είναι μικρές χώρες ενώ η Γαλλία με τον Ολάντ δεν έχει καμία παρουσία.

Γίνεται λόγος για τεράστια χρηματικά ποσά που έχουν κερδίσει οι βόρειες χώρες από την κρίση στον Νότο. Είναι αλήθεια;
Ναι, είναι αλήθεια όπως και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει κερδίσει πολλά και από την Ελλάδα.

nonews

Ως ανόητη χαρακτηρίζει την απόφαση για κούρεμα των καταθέσεων ο καθηγητής Χρηματοοικονομικής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά Μιχάλης Γκλεζάκος.

Η Κύπρος, όπως σημείωσε στο NEWS 247, έφτασε στο σημείο αυτό λόγω έλλειψης διορατικότητας και ασυγχώρητης ελαφρότητας των κατά καιρών κυβερνήσεων, κάτι που για τον ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα. 

Με τις εξελίξεις να είναι ραγδαίες και τους πολίτες να αγωνιούν για τις τραπεζικές τους καταθέσεις, ο Μιχάλης Γκλεζάκος εξηγεί πως σε περίπτωση που αφεθούν να πτωχεύσουν οι κυπριακές τράπεζες δεν είναι εύκολο να προστατευτούν οι καταθέτες τους στην Ελλάδα.

Οι επιπτώσεις μιας κυπριακής χρεοκοπίας στην Ελλάδα θα είναι άμεσες και προφανώς αρνητικές, με πρώτα θύματα, όπως αναφέρει, τους Έλληνες καταθέτες που διατηρούν λογαριασμούς σε κυπριακές τράπεζες.

Χαρακτηρίζει ως ανόητη την πρόταση του Eurogroup για κούρεμα των καταθέσεων σε περίπτωση που δεν εξυπηρετεί κάποια ανολομόγητη σκοπιμότητα όπως για παράδειγμα τη μετατόπιση των ρωσικών κεφαλαίων σε άλλες χώρες της ΕΕ και υπογραμμίζει πως η ΕΕ αντιμετώπισε από ανεύθυνα έως εγκληματικά το πρόβλημα της Κύπρου.

"Θα μπορούσε επίσης να υποθέσει κάποιος κακόπιστος ότι αυτή η όψιμη "ανακάλυψη" της ΕΕ ότι το κυπριακό τραπεζικό σύστημα είναι υπερανεπτυγμένο αποτελεί αφορμή για τη συρρίκνωση της κυπριακής οικονομίας, κατά την περίοδο που θα γίνονται οι διαπραγματεύσεις για την εκμετάλλευση των αποθεμάτων φυσικού αερίου. Με την "πλάτη στον τοίχο", η Κύπρος θα έχει μικρότερη διαπραγματευτική ισχύ", αναφέρει χαρακτηριστικά.

Από την άλλη πλευρά, χαρακτήρισε γενναία και ενδεικτική της ουσιαστικής σχέσης λαού - εκκλησίας στην Κύπρο την απόφαση του αρχιεπισκόπου να υποθηκευτεί η εκκλησιαστική εκκλησία για τη σωτηρία της χώρας. 

"Τονώνει το φρόνημα του κυπριακού λαού σε αυτή την πολύ δύσκολη φάση της ιστορίας του. Ανεξάρτητα λοιπόν από το μέγεθος της εκκλησιαστικής περιουσίας, το οποίο μάλλον είναι σημαντικό, αυτή  η στάση εκκλησίας αποκτά μεγάλη αξία. Ας μην ξεχνάμε ότι η κυπριακή εκκλησία ήταν πάντοτε μπροστά στους αγώνες που έδινε η Κύπρος για την ανεξαρτησία της", επισήμανε.

Προσωπικό σχόλιο Μ. Γκλεζάκου

Αναμφίβολα η Κύπρος έφτασε ως εδώ γιατί οι κατά καιρούς κυβερνήσεις της έδειξαν έλλειψη διορατικότητας και ασυγχώρητη ελαφρότητα, όπως άλλωστε συνέβη και με την Ελλάδα.

Όμως, η ΕΕ αντιμετώπισε από ανεύθυνα έως εγκληματικά το πρόβλημα της Κύπρου: Πρώτα ώθησε τις κυπριακές τράπεζες σε ουσιαστική χρεοκοπία μέσω του κουρέματος των Ελληνικών ομολόγων  και στη συνέχεια χρησιμοποίησε αυτή την εξέλιξη για να δρομολογήσει την αποδόμηση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος.

Αν υποθέσουμε ότι όλα αυτά έγιναν με καλή  πίστη, τότε δεν έχουμε απαντήσεις στα πιο κάτω ερωτηματικά:

(1) Γιατί δεν εξαίρεσε τις κυπριακές τράπεζες από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων ώστε να αποφευχθεί η χρεοκοπία της Κύπρου; Το ποσό ήταν πολύ μικρό και σε κάθε περίπτωση μικρότερο από τα κέρδη (!) που αποκόμισε η ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα. Γιατί θεωρήθηκε λογικό να βγάλει κέρδη η ΕΚΤ από μια χώρα που βούλιαζε (Ελλάδα) και δεν θεωρήθηκε λογικό να αποφευχθεί η χρεοκοπία μιας χώρας - μέλους της ΕΕ (Κύπρος);   Αντέχει σε οποιαδήποτε κριτική η τακτική που ακολουθήθηκε, δηλαδή "σε αναγκάζω να χρεοκοπήσεις και μετά έρχομαι να σε σώσω";

(2) Γιατί  δημιουργεί τις προϋποθέσεις διάλυσης του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου όταν η ίδια ομολογεί ότι αυτό αποφέρει τουλάχιστον το 40% του ΑΕΠ; Πως θα ανακάμψει η κυπριακή οικονομία με αυτά τα δεδομένα;  Μήπως αυτό δεν απασχολεί την ΕΕ;

(3) Όταν η Κύπρος μπήκε στη ΕΕ και στην ΟΝΕ δεν ήξεραν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ότι αυτή είναι η δομή της οικονομίας της; Τώρα ανακάλυψαν την υπερτροφία του τραπεζικού τομέα και τώρα κατάλαβαν ότι πρέπει να συρρικνωθεί, στην πιο δύσκολη φάση της κυπριακής οικονομίας;

Πέρα όμως από την οικονομική διάσταση των εξελίξεων αυτών υπάρχει ένα μεγάλο ηθικό ζήτημα: Είναι δυνατό να φέρονται τόσο αλαζονικά στον κυπριακό λαό, να τον ταπεινώνουν, να τον απειλούν με άμεση χρεοκοπία των τραπεζών της Χώρας, να του επιβάλλουν καταστροφικές λύσεις; Πού είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη; Με αυτές τις τακτικές δεν θα φτάσουμε ποτέ σε μια ομοσπονδία κρατών της ΕΕ. Αντίθετα, βάζουμε σε μεγάλο κίνδυνο  την ειρηνική πορεία της Ευρώπης.

…… Γιατί δεν είναι μόνο η Κύπρος και η Ελλάδα που ένιωσαν τη σκληρότητα των "αφεντικών" της ΕΕ. Είναι και οι άλλες χώρες του Νότου αλλά και η Ιρλανδία, ενώ δεν αποκλείεται να προστεθούν κι άλλες, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία της Γερμανίας και του Ευρωπαϊκού Βορά γενικότερα.

Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε καταπέλτης στην αρχή της ομιλίας του για τις πολιτικές εξελίξεις ενόψει και της σημερινής άφιξης της τρόικας στη χώρα μας.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε σκληρές εκφράσεις για το τεχνικό κλιμάκιο της τρόικας αλλά και για τους δανειστές μας κάνοντας λόγο για «άγρια συμμορία με λευκά κολάρα που κάνουν επέλαση στην Ελλάδα με σκοπό να την μετατρέψουν σε αποικία του χρέους». Ο κ. Τσίπρας επιτέθηκε και στον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά τονίζοντας ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να «λέει σε όλα ναι και να ευχαριστεί την κυρία Μέρκελ».

«Δεν πρόκειται να πούμε "ναι" στην εκποίηση της Ελλάδος και στις εντολές της κυρίας Μέρκελ. Δεν είμαστε οι καλύτεροι μαθητές στο ευρωπαϊκό αναμορφωτήριο που ονειρεύεται ο κ. Σόιμπλε. Ο κ. Σαμαράς ετοιμάζεται να υποδεχτεί την τρόικα με μια ανθοδέσμη με "ναι". Ναι" στο χαράτσι, "ναι" στις απολύσεις Δημοσίων υπαλλήλων, "ναι" στις ιδιωτικοποιήσεις έναντι ευτελούς τιμήματος. Επικρέμεται πάνω μας η απειλή για νέες περικοπές, μεγάλων χρηματοδοτικών κενών και της ενεργοποίησης ρήτρας νέων μέτρων. Θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδας σε αποικία χρέους» ανέφερε χαρακτηριστικά. 

Ο κ. Τσίπρας κλιμακώνοντας την επίθεση στο κυβερνητικό σχήμα δεν παρέλειψε να σχολιάσει ότι «την ώρα που ο τόπος φλέγεται ο Βενιζέλος θέλει να γίνει υπουργός... Ενώ ο Κουβέλης δηλώνει παρών στις ψηφοφορίες στην ουσία στηρίζει τα "ναι σε όλα" της κυβέρνησης προς την Τρόικα. Είναι γελοίο να προσπαθούν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά την τραγωδία της Κύπρου. Είναι και δική μας τραγωδία».

«Η δική μας στάση είναι: αντίσταση, αντίσταση, αντίσταση. Πριν γίνει έρημη χώρα η Ελλάδα πρέπει να αλλάξουμε τροπάριο έναντι στους επικυρίαρχους. Δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε μετακομίζοντας από την αριστερά στη συνενοχή. Είμαστε έτοιμοι ως κυβέρνηση να οικοδομήσουμε τις κατάλληλες συμμαχίες για να αντιστρέψουμε τον εκβιασμό. Η ομάδα της "μονταζιέρας" της ΝΔ προσπαθεί να αλλοιώσει τα λεγόμενα μου» διευκρίνισε σχετικά με τη στάση του κόμματός του.

Σχετικά με την κατάσταση στο τραπεζικό σύστημα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε ότι «Όσες τράπεζες χρηματοδοτούνται από το ΤΧΣ πρέπει να περάσουν σε δημόσιο έλεγχο και να αλλάξουν οι διοικήσεις τους. Δεν μπορούν να παραμένουν οι διοικήσεις που έδιναν αφιδώς διακοποδάνεια, καταναλωτικά. Να υπάρξει αναπροσαρμογή των δανείων, να ρυθμιστούν τα δάνεια με βάση τις νέες αποδοχές των δανειοληπτών. Χρειάζεται αλλαγή πολιτικής στις διασώσεις τραπεζών (bail - in) που να σηματοδοτεί τα στρατηγικά τους αδιέξοδα. Για παράδειγμα, εικόνα χρεοκοπίας δείχνει η μετοχή της Eurobank, που συνεχίζει σε διαρκή ιστορικά χαμηλά, χωρίς αντιστάσεις, χωρίς αναχώματα... Είναι σαφές ότι "φωνάζει" η αγορά ότι κάτι δεν πάει καλά στη "σύζευξη" Εθνικής και Eurobank. Εξ αρχής της ανακοίνωσης, ελάχιστοι το πίστεψαν. Εμείς είμασταν οπαδοί της αληθινής ιδέας του ευρωπαϊσμού.  Όμως αυτοί που ηγούνται της ΕΕ σήμερα την οδηγούν σε αδιέξοδο» τόνισε.

Την ίδια ώρα, ο κ. Τσίπρας απατώντας σε ερώτηση δημοσιογράφων επεσήμανε ότι βασικός πυρήνας της θέσης του ΣΥΡΙΖΑ για το ευρώ δεν είναι το νόμισμα. «Σημασία δεν έχει με ποιο νόμισμα θα υπάρχει λιτότητα, το ζήτημα είναι να καταπολεμηθεί η λιτότητα. Εμείς λέμε να σωθεί η Ελλάδα στο ευρώ και όχι το ευρώ εις βάρος της χώρας. Λέμε να σωθεί η Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη. Δεν υπάρχει για τίποτα «πάση θυσία» όπως συχνά ακούμε τελευταία. Πάση θυσία στο ευρώ σημαίνει να φτάσει η ανεργία στο 60% ή να ξεπουλήσουμε την Ελλάδα; Για εμάς η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είναι μια εξέλιξη που δεν αφορά μόνο στην Ελλάδα. Η δική μας πρόταση είναι η σκληρή διαπράγματευση ενάντια στη λιτότητα με το λαό στο πλευρό μας. Αυτό που επιβάλει τη στάση των Ευρωπαίων είναι οι συσχετισμοί δυνάμεων. Εμείς δεν μπορούμε να συναινέσουμε στο λάθος» σημείωσε. 

Τέλος, επανέλαβε ότι οι τράπεζες που χρηματοδοτούνται χρεώνοντας τον ελληνικό λαό πρέπει να περάσουν σε δημόσιο έλεγχο και ότι ο κίνδινος αφελληνισμού των ελληνικών τραπεζών είναι υπαρκτός. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι ζόμπι δεν είναι υγιές, σχολίασε ο κ. Τσίπρας. Από την πλευρά του, ο βουλευτής κ. Γιάννης Δραγασάκης έσπευσε να σχολιάσει ότι ως Αξιωματική Αντιπολίτευση «δεν έχουμε καμία θεσμική ενημέρωση ότι έχει τεθεί θέμα αλλαγής του πλαισίου συγχώνευσης Εθνικής - Eurobank. Για να μην έχουμε λάβει ενημέρωση και να το ακούμε από τους δημοσιογράφους σημαίνει ότι κάτι συμβαίνει με την κυβέρνηση».

Όσον αφορά σε τυχόν πρόωρες εκλογές, υποστηριχθήκε ότι σε εκλογές η χώρα μπορεί να οδηγηθεί μόνον μέσα από τις κοινωνικές πιέσεις και τα πολιτικά αδιέξοδα που δημιουργούνται από την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση. «Ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχουμε πολιτικές εξελίξεις. Ωστόσο, δεν αναζητούμε όμως τρόπο να προκαλέσουμε εκλογές. Η κυβέρνηση μας θα κινηθεί ριζοσπαστικά αριστερά» σημείωσε ο κ. Τσίπρας.

Σχετικά με την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, δήλωσε ότι «Θέλουν να συγκαλύψουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα την ιστορία της λίστας Λαγκάρντ και να φορτώσουν στον Παπακωνσταντίνου τις ευθύνες. Έσπευσαν ορισμένα ΜΜΕ να "αθωώσουν" τον κ. Βενιζέλο όμως οι ευθύνες του ήταν τεράστιες».

«Αργά, ίσως και δύσκολα, κάτι καινούργιο γεννιέται», υποστηρίζει ο Αλέκος Αλαβάνος, εκτιμώντας ότι «θα βρεθούν» οι πολιτικές δυνάμεις που θα συμβάλουν στην εκπόνηση ενός σχεδίου εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, δυνάμεις μάλιστα που θα καλύψουν το υπάρχον πολιτικό κενό και θα συμμετάσχουν στην πολιτική, κοινωνική και εκλογική μάχη.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον «Τύπο της Κυριακής», ο κ. Αλαβάνος διαπιστώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεχτεί απόλυτα το πλαίσιο της ευρωζώνης, το οποίο έχει επιβάλει η Ν.Δ., κάνει λόγο για απειλή κατά της Δημοκρατίας και κίνδυνο πραξικοπήματος και δηλώνει ότι η χώρα είναι νεκρή και μόνο το Μνημόνιο, που ταυτίζεται απόλυτα με το ευρώ, είναι πια ζωντανό σε αυτόν τον τόπο.

Διαβάστε αποσπάσματα της συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στον «Τύπο της Κυριακής»:

Έπειτα από οκτώ μήνες διακυβέρνησης από την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας, πώς αποτιμάτε την πορεία της χώρας; Θεωρείτε ότι διαμορφώνονται συνθήκες σταθεροποίησης με την παραμονή στην ευρωζώνη και πιστεύετε ότι δημιουργούνται προϋποθέσεις ανάκαμψης και σε τι βάθος χρόνου;

Δεν χρειάζεται καν η δική μου γνώμη. Το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναγνωρίζει το αδιέξοδο και το ανέφικτο του προγράμματος και γι' αυτό έχει θέσει και το θέμα της περικοπής των δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα στοιχεία για τη συνεχόμενη πτώση του ΑΕΠ και την αλματώδη αύξηση της ανεργίας δείχνουν μια από τις πιο σκληρές υφέσεις σε ανεπτυγμένη χώρα τον τελευταίο αιώνα. Για ανάκαμψη θα έχουμε δικαίωμα να μιλάμε μόνο εκτός ευρωζώνης. Η προχθεσινή φωτογραφία με τη δωρεάν διανομή τροφίμων έξω από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έκανε το γύρο του κόσμου, όπως παλιότερα οι φωτογραφίες από το λιμό της Αιθιοπίας. Αξίζει κάτι καλύτερο στην Ελλάδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, αποδέχεται ως στρατηγικό στόχο την παραμονή της χώρας στο ευρώ, αλλά υποστηρίζει ότι το Μνημόνιο «είναι νεκρό». Υπάρχει, κατά την άποψή σας, πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης αυτή τη στιγμή από τα υπάρχοντα κόμματα;

Η χώρα είναι νεκρή. Και το μόνο ζωντανό σε αυτόν τον τόπο είναι το Μνημόνιο. Δεν είναι πια ένα χαρτί με διαταγές που θα μπορούσε να το σκίσει κανείς. Είναι η πραγματικότητα μιας ανεργίας που πλησιάζει ποσοστά της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης που έφερε τον Χίτλερ, μιας εκτεταμένης φτώχειας ακόμα και πείνας. Δεν έχουν καμία σημασία πια οι εισαγγελικές κορόνες ενάντια στο Μνημόνιο. Αυτό που έχει σημασία είναι το άλλο σχέδιο, το Σχέδιο Β΄, που θα αρχίσει να δημιουργεί θέσεις εργασίας και να ανασυγκροτεί παραγωγικά τον τόπο.

Ποια είναι η άποψή σας για τις τελευταίες διεθνείς επαφές του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη Γερμανία και τις ΗΠΑ; Θεωρείτε ότι ενισχύουν την «κυβερνησιμότητα» αυτού του χώρου; Συμμερίζεστε την κριτική που ασκούν ορισμένοι στον κ. Τσίπρα περί «στροφής» στην πολιτική του έναντι του Μνημονίου;

Εντελώς διαφορετικά πράγματα με απασχολούν για την εξωτερική μας πολιτική. Πώς μπορούμε να προμηθευτούμε με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους πετρέλαιο από το Ιράν, όπως κάνει η Τουρκία, η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία, ενώ εμάς μας το απαγορεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση; Πώς μπορούμε να αξιοποιήσουμε, από οικονομικής άποψης, την αγωνία της Ρωσίας να έχει κάποιες φίλες χώρες στο μεσογειακό χώρο, όταν χάνει το μόνο στήριγμα που της είχε απομείνει, τη Συρία; Με ποιον τρόπο μπορούμε να κάνουμε την Ελλάδα αυτό που ήταν πριν από λίγες δεκαετίες, χώρα εξαγωγής αγροτικών προϊόντων, και έχει ακυρώσει η Κοινή Αγροτική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ερωτήματα που οι απαντήσεις τους δεν ευνοούν το ένα ή το άλλο κόμμα, αλλά τον τόπο και το λαό.

Έχετε αναφερθεί κατ' επανάληψη στην ανάγκη εκπόνησης ενός εθνικού σχεδίου για την προετοιμασία της χώρας για έξοδο από το ευρώ. Υπάρχουν σήμερα πολιτικές δυνάμεις, πλην του ΚΚΕ, που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην εκπόνηση ενός τέτοιου σχεδίου;

Κι αν δεν υπάρχουν, πρέπει να βρεθούν. Και θα βρεθούν. Θεωρώ ότι η εκστρατεία φόβου της κυβέρνησης, όπου συμμετέχει δυστυχώς και η αξιωματική αντιπολίτευση, με το αξίωμα «αποχώρηση από το ευρώ σημαίνει εθνική καταστροφή» έχει φτάσει στα όριά της. Νέοι άνθρωποι, που δεν έχουν γνωρίζει καν τη δραχμή, το συζητούν. Εργαζόμενοι σε εξαγωγικές επιχειρήσεις ή τον τουρισμό το συζητούν. Αξιόλογοι πανεπιστημιακοί προχωρούν τις μελέτες τους. Για μια ακόμη φορά η κοινωνία βρίσκεται μπροστά από την πολιτική.

e-typos

Η Ευρώπη εισέρχεται σε μία νέα ιστορική φάση. Τα δεδομένα που έχουμε, αλλά και η ιστορική εμπειρία, μας επιτρέπουν να την φανταστούμε, να κάνουμε υποθέσεις.

Όμως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτη εκπλήξεις, άρα κανείς δεν μπορεί να περιγράψει με σιγουριά το νέο περιβάλλον που θα προκύψει και πότε.

Το βέβαιο όμως είναι ότι η χώρα μας θα είναι πρωταγωνιστής αυτών των εξελίξεων. Κι ένα πρόσωπο που συγκεντρώνει το διεθνές ενδιαφέρον, ίσως επειδή είναι αρκετά απρόβλεπτο, είναι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Αλέξης Τσίπρας.

Πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για τον σημερινό αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όμως η ηλεκτρονική εφημερίδα μας "silvercity.gr" σε μία ξεχωριστή συζήτηση που είχε μαζί του κατάφερε να αντλήσει, μέσα από εννέα απλές και ιδιαίτερου τύπου ερωτήσεις, βασικά στοιχεία της προσωπικότητάς του, ανθρώπινης και πολιτικής, όπως και του οράματος και των στοχασμών του για την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ποιο το όραμά σας για την Ελλάδα;

Αλ. Τσίπρας: Πριν σας το περιγράψω επιτρέψατέ μου να διηγηθώ, πώς φτάσαμε ως αυτό... Τις τελευταίες δεκαετίες τα κυβερνώντα κόμματα δημιούργησαν συναινέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο εξασφαλίζοντάς του μια συνεχώς διευρυνόμενη νόμιμη φοροαπαλλαγή. Παράλληλα ευνόησαν την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, προήγαγαν πελατειακές σχέσεις, καταχράστηκαν ή σπατάλησαν το δημόσιο χρήμα. Αυτές οι κυβερνήσεις διαπλοκής και διαφθοράς διόγκωσαν το δημόσιο χρέος και τελικά χρεοκόπησε τη χώρα. Και την χρεοκόπησε πρώτα ηθικά και μετά οικονομικά. Τώρα, εκμεταλλεύονται αυτή την κρίση χρέους με στόχο να επιβάλουν την πιο άγρια, μετά τον Πόλεμο, αναδιανομή εισοδήματος υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και να καταργήσουν αυτονόητα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών.

Το όραμα μας λοιπόν είναι να ανατραπεί αυτό το σκηνικό. Την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, το κεφάλαιο και ο συσσωρευμένος πλούτος. Να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές τάξεις, να επανακκινηθεί η ανάπτυξη σε νέες βάσεις, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τη μεγιστοποίηση των κερδών. Χαμένοι πρέπει να είναι οι τράπεζες και τα εγχώρια μεγάλα συμφέροντα, κερδισμένοι οι πολίτες, ο κόσμος της εργασίας και τα ασφαλιστικά τους ταμεία.

Όραμά μας είναι δηλαδή η Ελλάδα να πετάξει από πάνω της τα Μνημόνια. Να σπάσει τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, να αμφισβητήσει την αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική στην οποία σύρεται τα τρία τελευταία χρόνια.

Ηγέτης της κυβέρνησης, ηγέτης της κοινωνίας. Είστε έτοιμος;

Αν με τον όρο «ηγέτης» εννοούμε εκείνον που έχει τη θέληση να ακολουθήσει χωρίς εκπτώσεις, τις δεσμεύσεις του προς την κοινωνία, τότε ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι έτοιμος.

Οι τρείς σημαντικότερες αξίες που έχετε για οδηγό σας;

Ελευθερία, Ισότητα, Αλληλεγγύη, με τη σειρά της διατύπωσης.

Τα βασικότερα χαρακτηριστικά του πολιτικού Τσίπρα;

Η βρετανική εφημερίδα Guardian, ανφέρθηκε σε μένα με το κολακευτικό σχόλιο ότι ανήκω στην «κανονική γενιά των πολιτικών». Όντως απορρίπτω την καθωσπρέπει ευρωπαϊκή πολιτική κουλτούρα – η οποία έτσι και αλλιώς είναι αντιμέτωπη με μια κρίση νομιμοποίησης – που έχει φτάσει να θεωρεί ότι η πολιτική διέπεται από την ατμόσφαιρα των συνόδων κορυφής ή από τους απρόσωπους γραφειοκράτες των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. Το συναίσθημα δεν μπορεί να είναι ξένο προς τους πολιτικούς ηγέτες. Επιπλέον, όπως όλοι οι υπόλοιποι στην Αριστερά, προσπαθώ να θυμίζω διαρκώς στον εαυτό μου ότι η πολιτική είναι χαμένη υπόθεση, αν δεν πατάει γερά σε αρχές και αξίες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ πολυσυλλεκτικό σχήμα αντιθέσεων, ή κόμμα με ενιαία φωνή και πολιτική;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι ένα μαζικό κόμμα της Αριστεράς, που έρχεται μετά από πάρα πολύ καιρό να διεκδικήσει την εξουσία και να βάλει γερές βάσεις για μια κοινωνική αλλαγή. Ένα κόμμα δημοκρατικό, πολυφωνικό, αλλά ταυτόχρονα δυναμικό και αποτελεσματικό. Με διαφορές απόψεων ενίοτε στο εσωτερικό του, όμως καθ΄όλα ευπρόσδεκτες έως και απαραίτητες. Το σημαντικό είναι ότι στη δράση όλες μας οι δυνάμεις είναι ενωμένες και συμπαγείς. Το μεγάλο μας στοίχημα είναι να αποτελέσουμε πόλο ενότητας και συσπείρωσης για την νέα μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

«Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη» στην Ελλάδα, ένα κόμμα μπορεί;

Όχι. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να φέρει την Άνοιξη από μόνο του. Ένα κόμμα όμως που ηγείται μιας κοινωνίας που υποφέρει, που την έχει ως στήριγμά του, που παίρνει ενέργεια από αυτήν, που προσπαθεί να βρίσκεται στην «υπηρεσία της», που απολογείται και λογοδοτεί σε αυτή, ένα τέτοιο κόμμα, ναι μπορεί και θα φέρει την «Άνοιξη», ό,τι και αν αυτό σημαίνει.

Κρίση χρέους, κρίση θεσμών, ή κρίση πολιτικής;

Η οικονομική κρίση δεν είναι κάτι καινοφανές. Υπάρχει και εμφανίζεται σε όλη την ιστορία του καπιταλισμού κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών αιώνων. Η διαφορά βρίσκεται ότι η νεοφιλελεύθερη θεωρία ενσωμάτωσε στο σχήμα της την οικονομική κρίση και την χρησιμοποίησε ως ευκαιρία ,για να αποδυναμώσει την ισχύ των εργαζόμενων. Αποδόμησε κατακτήσεις που οι δυνάμεις της εργασίας είχαν πετύχει με αίμα, καθ' όλη τη διάρκεια του «σύντομου αιώνα». Αυτό που εσείς ονομάζετε ως «κρίση πολιτικής» ή «κρίση θεσμών», στα μάτια μου δεν είναι τίποτε άλλο από το ίδιο το σχέδιο των δυνάμεων του κεφαλαίου αυτοπροσώπως. Με αυτό και τις συνέπειες του έχουμε να κάνουμε και αυτό έχουμε να αντιπαλέψουμε. Να βάλουμε δηλαδή ένα τέλος στον φαύλο κύκλο που οδήγησε την τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων στα όρια της φτώχειας και της δυστυχίας. Και πάρα πολλούς συμπολίτες μας στην αυτοχειρία.

Η Ελλάδα «σκοτώνει» ή διώχνει τα παιδιά της. Η αξιοκρατία στο ναδίρ. Υπάρχει ελπίδα;

Αφήστε την Ελλάδα στην άκρη. Έχουν ονοματεπώνυμα αυτοί που επέβαλαν τις μνημονιακές πολιτικές και εξωθούν τους νέους στη μετανάστευση. Κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης οι πελατειακές σχέσεις, η προκλητική έλλειψη αξιοκρατίας, η γραφειοκρατία εξωθούσαν αρκετούς επιστήμονες και δημιουργικούς συμπολίτες μας να πάρουν των ομματιών τους. Σήμερα το φάσμα της ανεργίας, της πείνας, η έντονη επιθυμία να ζήσουν τα καλύτερα τους χρόνια και όχι την απόγνωση, ωθεί μαζικά τη νέα γενιά στην αναζήτηση άλλων πατρίδων. Κι αυτό είναι τραγικό. Διότι μαζί της χάνεται και το πλέον αξιόλογο επιστημονικό και παραγωγικό δυναμικό, καθώς η Ελλάδα του Μνημονίου δεν έχει, ούτε τη βούληση, ούτε τη δυνατότητα να το αξιοποιήσει. Όσοι μένουν πίσω, δεν έχουν να ελπίζουν παρά σε ελάχιστα, δηλαδή σε μια δουλειά με εξευτελιστικές αποδοχές, χωρίς ζωή, χωρίς ουσιαστική ανεξαρτησία και χωρίς δικαιώματα. Μαζί με τους απόμαχους της ζωής, η νέα γενιά είναι το πρώτο θύμα της μαζικής καταστροφής, την οποία έχει επιφέρει στην χώρα μας η πολιτική των Μνημονίων.

Το όραμα της Ευρώπης των λαών και των αξιών ξεθώριασε. Το σχόλιο σας για το μέλλον.

Η σημερινή πραγματικότητα, η πολιτική των μνημονίων, φτωχοποιούν μεγάλα τμήματα του ανθρώπινου δυναμικού. Κάθε ημέρα, με ραγδαίο ρυθμό, όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας εισέρχονται στην «έρημο» της «ανάγκης». Η στοιχειώδης αξιοπρεπής διαβίωση καθίσταται στην κυριολεξία είδος θαύματος για πάρα πολλούς. Από την άλλη, πάρα πολλές κατακτήσεις που θεωρούνταν μέχρι τώρα δεδομένες όχι μόνον αμφισβητούνται αλλά «παίρνονται πίσω» με βίαιο τρόπο. Η ελεύθερη αγορά δεν μπορεί να διασφαλίσει, ούτε την ελευθερία αλλά ούτε και την ισότητα, που στην πράξη σημαίνει σήμερα παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και αναδιανομή του πλούτου με ευθύνη των κυβερνήσεων. Το μέλλον λοιπόν ανήκει σε μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη δημοκρατική και κοινωνική. Και το μέλλον έρχεται διαρκώς πιο κοντά, όσο οι άνθρωποι καταλαβαίνουν την ανάγκη να υπερασπιστούμε την κοινωνική συνοχή, την εργασία και τα δημόσια αγαθά και να βάλουμε ριζικούς φραγμούς στην κερδοσκοπία των αγορών. Διότι όπως λέει ο ποιητής «το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του, έτσι νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς...». Με αυτή την έννοια λοιπόν, ναι, πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα. Το αύριο για τους λαούς της Ευρώπης και για την Αριστερά θα είναι λαμπρό.

silvercity,gr